نمیدونم این چه حسی هست که مدتی زیادی دارم باهاش سر و کل میزنم.
همهٔ اطرافیانم از بچه ۱۰ ساله که کم کم داره معنی زندگی حالیش می‌شه تا مادر بزرگ ۸۰ و چند سالم که معنی زندگی چند وقتی هست که از یادش رفته بهم میگن، اشتباه میکنی،
نا شکری نکن، به آیندت فکر کن ، این احساسات به درد آیندت نمی‌خوره، میدونی چندین میلون نفر آرزو داشتن جای تو بودن، میدونی مردم به هر قیمتی دارن جوون‌هاشون رو از اینجا میبرن بیرون.
ولی نمیدونم چرا تو این ۲ سال که بد از ۱ سفر ۱۱ ماهه به ایران،، برگشم وطن دوم، هنوز ساعت مچیم به وقت ایران، هنوز شماره‌های دوستان ایران رو از موبایلم پاک نکردم، و چرا حتا قبض پارکین بیهقی رو به عنوان یادگاری زدم رو در اتاقم.
شاید ۱۱ ماه برای ۱ سفر طولانی بود، شاید سفرم قبل از بعضی از این اتفاقت که ......... بود. شاید به حرف نمی‌شه از شرایط حال با خبر شد و خیلی شاید‌های دیگه .
ولی وقتی بعد از مدت ها رفته بودم نوشته‌های ۱کی از دوستان رو میخوندم که از چند خاطره صحبت کرده بود،،..
دیدم که نه!!!!
تنها دردی که من دارم .....کم بود خاطره‌های به یاد ماندنیه.
هیچ کسی خودش رو جای هیچ کس دیگه منمیتون بذاره و این که آدم همیشه چیزی و بخواد که نداره حتا اگه تو بهترین موقعیت باشه جز واقعیت‌ها و خصوصیات ۱ آدم هست. ، اون هم از نوع ایرونیش،
طبق معمول پوزش بابت نوشتار نه بسامان
همهٔ اطرافیانم از بچه ۱۰ ساله که کم کم داره معنی زندگی حالیش می‌شه تا مادر بزرگ ۸۰ و چند سالم که معنی زندگی چند وقتی هست که از یادش رفته بهم میگن، اشتباه میکنی،
نا شکری نکن، به آیندت فکر کن ، این احساسات به درد آیندت نمی‌خوره، میدونی چندین میلون نفر آرزو داشتن جای تو بودن، میدونی مردم به هر قیمتی دارن جوون‌هاشون رو از اینجا میبرن بیرون.
ولی نمیدونم چرا تو این ۲ سال که بد از ۱ سفر ۱۱ ماهه به ایران،، برگشم وطن دوم، هنوز ساعت مچیم به وقت ایران، هنوز شماره‌های دوستان ایران رو از موبایلم پاک نکردم، و چرا حتا قبض پارکین بیهقی رو به عنوان یادگاری زدم رو در اتاقم.
شاید ۱۱ ماه برای ۱ سفر طولانی بود، شاید سفرم قبل از بعضی از این اتفاقت که ......... بود. شاید به حرف نمی‌شه از شرایط حال با خبر شد و خیلی شاید‌های دیگه .
ولی وقتی بعد از مدت ها رفته بودم نوشته‌های ۱کی از دوستان رو میخوندم که از چند خاطره صحبت کرده بود،،..
دیدم که نه!!!!
تنها دردی که من دارم .....کم بود خاطره‌های به یاد ماندنیه.
هیچ کسی خودش رو جای هیچ کس دیگه منمیتون بذاره و این که آدم همیشه چیزی و بخواد که نداره حتا اگه تو بهترین موقعیت باشه جز واقعیت‌ها و خصوصیات ۱ آدم هست. ، اون هم از نوع ایرونیش،
طبق معمول پوزش بابت نوشتار نه بسامان
۹ نظر:
you were in iran for 11 months??
adama hamishe be oon cheezi keh nadaram greedy hastan it's not necessarily bad vaghti bad hast he nashokri koni..
ageh kasi migeh ke khaliha doost daran jayeh to bashan khob yani oona ham razi nistan be chizi keh daran.. so there is no difference.
i dont know if i am making sense.. lool.
maryam you made sense and doonestane in ke you made sense make me some how mad of myself
راستش هروقت از نوستالژیای وطن چیزی می خونم یاد بادبادک بازِ خالد حسینی و سوربزِ بارگاس یوسا می افتم.
من كلي خاطره ي به ياد موندني دارم
حاضرم جامو با هركسي عوض كنم الان!!
خوشبختی مطلق هیچ وقت به دست نمیاد حتی اگر تو خشوبختی مطلق از دید همه باشیم!
اینکه ناراضی هستیم نمی دونم خوبه یا بد
ولی گاهی فقط گاهی به ادمهایی که به کوچکترین چیزهاشون قانع هستن و می خندن رشک می ورزم و اینکه می گن چرا گرفته ای و خوش باش!!!!!!!!!برام جالبه این قدر راحت بودن و خوش بودن!
چیزی که خیلی وقته باهاش غریبه شدم
غربت چیز بدیه!گاهی وسط همه ی داشته هات نشستی ولی غریبی!گاهی هم ازشون دوری و بازم غریبی!!
غربت همه جوره می تونه روی روح و روانمون فشار بیاره!
من بلد نیستم کلمه و جمله ای تقدیم کنم بهتون که بگم قدر بدونید یا خوب باشید!
فقط می تونم بگم با کلی تضاد زندگی!می تونم بفهمم چی می گید
يكي از چيزايي كه دركش برام سخته همين ناليدن اوناييه كه توي اين خراب شده نيستن
من اگه حق انتخاب داشتم كارگري توي نيوزيلند رو به دانشگاه و شغل و . .. توي ايران ترجيح مي دادم
خوب يابذ من آرزوي زندگي الكي رو دارم
زندگي بي رنج و بي خوشي
راستش شاهرخ جان همیشه می‌زنی تو خال، یعنی جوری حرفت رو می‌زنی که من در برابرش زانو میزنم،
میدونی کارگری تو غربت هم خودش صفای داره، ۸ ساله که دارم حالش رو می‌برم. ولی دلتنگی و اون چیزی که تا تو غربت کارگری نگنی نمیفهمی من چی میگم رو هیچ جوری نمیتونی پوشش بدی
مرجان جان ممنون ،، حرفت بهم یه آرامشی داد ۱ دفعه .. ؛-)
ارسال یک نظر